เรื่องเล่าจากชาวแม่ฮ่องสอน

ยุคปี พ.ศ. 2567 เรื่องราวของการใบ้หวยจากอาศรมฤาษีเณร จังหวัดพระนครศรีอยุธยาดังไปจนถึงโน้นโป้นกาบ้านตาลุงจ๊อด เมืองสามหมอกเชียวนะคุณ บ้านแกนั้นขึ้นภูเขาไปจากตัวเมืองแม่ฮ่องสอนสามวันก็ยังไม่ถึงถนนหนทางเลี้ยวลดคดเคี้ยวยิ่งกว่างูสองตัวเลื้อยพันกันมิปาน คุณนึกเล่นๆเถิดว่าแม่ฮ่องสอนนั้นประชากรน้อยเป็นอันดับ 5 ของประเทศ พื้นที่มากเป็นอันดับ 8 ของประเทศไทย พื้นที่มากติดหนึ่งในสิบมันจะกว้างใหญ่ไพศาลขนาดไหน  หมู่บ้านตาลุงจ๊อดนั้นมีด้วยกันแค่ 17 ครัวเรือน หนุ่มสาวไม่มีพวกเขาเหล่านั้นออกไปทำงานหากินต่างถิ่นกันหมดแล้ว ที่เหลืออยู่อายุบ้านนึงรวมกันก็เกินร้อยปี ไปแล้วทั้งนั้น การเดินทางคมนาคมขนส่ง มอเตอร์ไซด์ ไม่มีบ้านไหนมีรถหรอกคุณ เพราะถนนมันเล็ก มีแต่พงหญ้า ฉันจะลองยกตัวอย่างให้คุณเห็นภาพว่า ถ้าตาลุงจ๊อดจะเดินไปบ้านผู้ใหญ่ เดินไปแล้ว 2 กิโลก็ยังไม่เห็นแม้แต่หลังคา แตนั้่นั้นแหละหนาที่หมู่บ้านเราจะมีร้านค้าหนึ่งร้านขายตั้งแต่ถ่านไฟฉายจนกระทั่งถึงเติมเงินโทรศัพท์ เจ้าของก็มิใช่หนุ่มสาวที่ไหน ลุงสุดเพื่อนตาลุงจ๊อด แกว่าเพื่อนแกนั้นหนาอยากไปเยือนอาศรมฤาษีเณร คนนี้ที่จังหวัดพระนครศรีอยุธยาสักครา ฉันถามแกว่าจะไปทำไมแกว่า จะไปอาศรมฤาษีเณร จะไปไหว้ ท้าวเวสสุวรรณ ปาง 9 หน้า สูง 16 เมตร  ที่เขาว่าศักดิ์สิทธิ์หนักหนา ฟ้าจะสะเทือนเช่นไรท่านก็มิได้กระดุกกระดิกไปตามเสียงฟ้าร้องฟ้าผ่า ท่านตั้งมั่นอยู่อย่างนั้นเรื่อยมา ใครมีทุกข์หนักท่านก็ช่วยปัดเป่า เท่านั้นยังไม่พอแกว่า พ่อปู่ฤาษีพรหมเมศ องค์ใหญ่ที่สุดในโลกก็อยู่ที่นี่ท่านนั้นศักดิ์สิทธิ์หนักหนามีความเมตตาเป็นที่ตั้ง เป็นคนเสียงดัง วิชาอาคมแกร่งกล้าไม่มีใครเก่งเกินหน้าในบรรดาฤาษีด้วยกัน จะเสกจะสร้างอะไรได้ทุกอย่าง แกบอกว่า จะยกตัวอย่างให้ฟังจะได้เป็นที่อัศจรรย์ใจไว้สักเรื่อง ไอ้สัตว์ประหลาดที่ท่านสร้างมันยังอยู่จนถึงทุกวันนี้ให้เราได้เห็น แกว่ามันก็กุ้งนี่แหละ มันถูกเสกมาแล้วไม่รู้แต่ชาติภพไหนแต่ก็ยังมีอยู่จนทุกวันนี้ มึงดูว่าท่านวิเศษแค่ไหน ท่านมีใจเมตตาถึงจะเสียดังแต่ว่าใครตกยากมากจะช่วยทุกคน เท่านี้ก็เกินพอที่จะไปชม แต่ที่ตาลุงจ๊อดจะไปชมยังมีเจ้าแม่ตะเคียน กุมารทองเจ้าสัวเฮง พระพิฆเนศ มีพระสังกัจจายน์ ในวิหารหลวงพ่อ พร้อมกันนั้นยังจะไปไหว้ถ้ำจินดามณีที่มีเจ้าเงาะและพญานาค  ฉันถามว่าแบบนี้ไม่ใช้เวลาสักปีหรือกว่าจะกลับมา แกว่าคงไม่นาน แกฝากกุญแจบ้านไว้ให้ฉันช่วยไปดูบ้านให้แกด้วย 

แกเดินทางอยู่ทั้งหมดสี่ห้าวันจากหมู่บ้านออกไปถึงตัวเมือง จากตัวเมืองไปถึงตัวจังหวัด จากตัวจังหวัดต้องนั่งรถอะไรต่อมิอะไรเข้ากรุงเทพ จากนั้นจากกรุงเทพก็นั่งรถไปต่อที่ท่ารถไปอยุธยา คนเรานี่หนาคุณรู้ไหม ยังมีคนใจบุญอยู่มากมายในตัวจังหวัดเราทุกวันนี้ แกไปคนเดียวแท้ๆ ไปเจอใครก็ถามไปว่าไปขึ้นรถตรงไหนจะไปกรุงเทพ เขาถามว่าจะไปทำไมก็เล่าให้เขาฟังว่าแกจะไปอยุธยาไปทำอะไร  บ้านไหนที่แกไปถามเขาก็เอาข้าวปลามาให้แกกินก่อนขึ้นรถ บางบ้านห่อข้าวให้แกไปด้วย แกบอกว่าไปถึงอาศรมแล้วก็มีคนเป็นพันคนมาทั้งคนแก่ทั้งเด็กมากันหมดทั้งครอบครัว บางคนแก่กว่าแกอีกเขาก็มา แกสุดแสนจะมีความสุขที่ฤาษีเณร เจิมฝ่ามือเปิดดวงเศรษฐีให้ แกยังได้ร่วมพิธีถวายข้าวสาร  ทำพิธียกพ่อแก่ ฤาษีเณรพรมน้ำมนต์หมื่นวัดให้แก เหมือนได้ขึ้นสวรรค์จริงแน่แล้ว แกว่า  แมสิ่งที่แกดีใจมากอีกเรื่องคือมีนักร้องมาลง ณ.หน้าทอง แกเคยเห็นในทีวี นักร้องเป็นนักร้องไมค์ทองคำแต่จำชื่อไม่ได้ แต่สิ่งที่ต้องตาต้องใจแกที่สุดคือ ในอ่างน้ำมนต์มีตัวเลขลอยอยู่ ตาทั้งสองข้างของแกก็มองไม่ค่อยจะเห็นแต่แกว่า มันมี 65 ลอยอยู่ แกเป็นคนชอบเล่นหวยแก้ไปแก้มาก็ได้เลขที่แกชอบโทรมาฝากฉันซื้อหวย เลขท้ายสองตัว ไม่กลับ 50 บาท ปรากฎว่าแกถูก เงินนั้นให้ฉันเก็บไว้ก่อนแกจะมาเอา แกเป็นคนชอบเล่นหวยมาทั้งชีวิต ไปงานแบบนี้ก็ไม่พลาดแน่ๆ แกบอกว่าจะนอนวัดสักวันสองวันจะได้มาดูน้ำมนต์อีกสักรอบแล้วจะกลับบ้าน แต่นั่นแหละคุณเอ๋ยกลับมาแล้วกลายเป็นคนดังของทั้งตำบลมีแต่คนอยากฟังการผจญภัยของแก เรื่องราวทีได้ยิมามันก็น่าตื่นตาตื่นใจน้อยเสียที่ไหน ถนนหนทางพันกันเหมือนงูเลื้อยแถมมีสะพานบนฟ้าให้คนเดิน เหมือนในหนังก็ข้ามมาแล้ว กลับมาแล้วก็มิวายเล่าให้ทุกบ้านที่แกเดินผ่านฟังว่าแกไปไหนมาไปเจออะไรมาบ้าง แกว่าที่อยุธยามีช้างหลายเชือกอยู่แต่ว่ามันไม่ค่อยสดใสเพราะต้องทำงาน วัดแถวนั้น แตกต่างจากบ้านเรามันถูกเผาถูกทำลายมีแต่ซากให้ดู แกเห็นแล้วก็เศร้า แต่ไม่ว่าเวลาแกไปไหนจะมีคนเมตตา ซื้อน้ำให้แก ซื้อข้าวให้แก  แกว่าคนบางกอกนั้นใจดี ยิ่งคนอยุธยายิ่งใจดีใหญ่ รถสามล้อให้แกนั่งฟรีๆหลายคันจะให้ตังค์เขาก็ไม่เอา ฉันถามว่าแล้วลุงจะให้เขาเท่าไหร่ แกว่า 5 บาท เออแถวนั้น ค่าโดยสารมันถูกดีแท้ ฉันไม่เคยไปอยุธยา แต่ถ้าค่ารถไม่แพงก็น่าไปสักครั้งก่อนตาย ที่เด็ดไปกว่านั้นคือตาลุงจ๊อดแกผ่านบ้านไหน บ้านไหนแก็เล่าให้เขาฟังจากอยุธยามาถึงแม่ฮ่องสอน ว่าแกเห็นเลขอะไรมาบ้าง ถ้าคราวนี้คนถูกหวยกันครึ่งประเทศก็เพราะตาลุงจ๊อดนี่แหละ แกบอกฉันว่าแกรู้สึกกระชุ่มกระชวย แกเดินทางไปเห็น ท้าวเวสสุวรรณแล้วชาตินี้ ท่านช่างสูงหนักหนา 9 เมตร ช่างสูงใหญ่จริงๆ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่า ลุงจ๊อด จะเดินทางไปถึงอยุธยาคนเดียว แกมีเสื้อผ้าไปไม่กี่ตัว ข้าวปลาก็กินกับบ้านที่แกไปนั่งรอรถ เขาให้แกห่อไปกิน รถเมล์ที่แกนั่งไปแต่ละคันแกก็คุยกับเขาทั้งคัน รถบัสที่แกนั่งไปหลับไปพาแกไปจนถึงบางกอก ที่เขาว่าจะโดนพวกคนบางกอกหลอก แกว่าไม่จริง ที่คิวรถบัสคนช่วยแกทั้งนั้นว่าแกไปทางไหนดีจะถึงอยุธยา แกไปตามที่เขาบอกจนถึงแล้วก็กลับมาจนถึงบ้านอีกคราว  ได้เลขเด็ดมาบอกคนทั้งบาง คนที่คิวรถบัสคงจะซื้อหวยกันใหญ่งวดนี้  ฉันนั่งวิเคราะห์แล้วว่าถ้าไม่ใช่เพราะท้าวเวสสุวรรณ และน้ำมนต์ในอ่างคงไม่มีอะไรที่จะทำให้คนแก่คนนึงลงจากยอดดอยดั้นด้นไปให้ถึงท้าวเวสสุวรรณ  แกเคยบอกฉันว่าความฝันของแกนั้นคือสักวันแกอยากจะไปให้ถึงเมืองกรุงเก่าก่อนแกตายสักที แกคงมีความสุขไปอีกนาน แกคือตำนานให้คนรุ่นแก รุ่นฉัน รุ่นลูกฉันทำในสิ่งที่อยากทำต่อไป งวดนี้ ฉันหวังว่าแกคงจะถูกหวยอีก ฉันอยากเห็นแกมีความสุข คุณขาฉันขอบอกให้คุณทราบเลยว่า ชีวิตคนเราบางคนมันก็ไม่ได้มีอะไรมากมายไปกว่าไปดูให้เห็นกับตาว่าที่เขาว่าให้เลขเด็ดนั้นมันเด็ดจริงหรือ ไม่เชื่อคุณลองเล่นหวยดู คุณจะเจอเพื่อนผู้ตามหาเลขเด็ดอย่างไม่คาดฝัน